Κορίτσια και Γυναίκες με ΔΕΠΥ
Η ΔΕΠΥ στα κορίτσια περνάει πολύ πιο συχνά απαρατήρητη από ότι στα αγόρια, καθώς το ποσοστό αγοριών με διαγνωσμένη ΔΕΠΥ σε σχέση με το αντίστοιχο των κοριτσιών είναι 3:1. Αυτό δε σημαίνει ότι τα αγόρια έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να πάσχουν από ΔΕΠΥ αλλά ότι τα κορίτσια δεν διαγιγνώσκονται τόσο εύκολα, και όταν η ΔΕΠΥ περνάει κάτω από τα ραντάρ επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογική υγεία και την αυτοεκτίμηση ενός παιδιού.
Τα κορίτσια ξεφεύγουν της διάγνωσης γιατί η υπερκινητικότητά τους εκδηλώνεται διαφορετικά. Για παράδειγμα, μέσα στην τάξη ένα αγόρι θα πεταχτεί να απαντήσει μια ερώτηση ή θα κουνάει ασταμάτητα τα πόδια του, ενώ το κορίτσι θα μιλάει ακατάπαυστα. Η δασκάλα θα την πει πολυλογού αλλά όχι υπερκινητική.
Ένας άλλος λόγος που τα κορίτσια δεν παραπέμπονται τόσο συχνά για αξιολόγηση είναι επειδή, συνήθως, έχουν ΔΕΠΥ Απρόσεκτου Τύπου χωρίς δηλαδή τα υπερκινητικά συμπτώματα. Ένα παιδί αφηρημένο, απρόσεκτο, ξεχασιάρικο και ονειροπόλο δεν τραβάει τόσο την προσοχή ούτε και ενοχλεί. Αντίθετα, ένα υπερκινητικό παιδί (αγόρι πιο συχνά) που κουνιέται συνέχεια, πετάγεται από τη θέση του κι ενοχλεί τους άλλους τραβάει την προσοχή γι αυτό και παραπέμπεται πιο συχνά για βοήθεια.
Αρκετά κορίτσια αντισταθμίζουν τις δυσκολίες τους με στρατηγικές που κρύβουν τα συμπτώματα. Για να πάρουν καλούς βαθμούς διαβάζουν επί ώρες, και πολύ προσεκτικά, κρατάνε τέλειες σημειώσεις και διπλό, τριπλοτσεκάρουν να μην έχουν ξεχάσει κάτι.
Οι κοινωνικές σχέσεις των κοριτσιών είναι πιο πολύπλοκες και απαιτούν περισσότερη φινέτσα και δουλειά για να κρατηθούν. Δύο αγόρια αυτομάτως γίνονται φίλοι στη παιδική χαρά σκάβοντας με τα φτυάρια τους ή κλωτσώντας μια μπάλα. Οι φιλίες ανάμεσα σε κορίτσια από την άλλη, χαρακτηρίζονται από ανταλλαγή συναισθημάτων και επικοινωνία, κοινωνικές δεξιότητες που συχνά δυσκολεύουν κορίτσια με ΔΕΠΥ, και οδηγούνται συχνά στον αποκλεισμό από παρέες συνομηλίκων.
Η αδιάγνωστη ΔΕΠΥ επηρεάζει αρνητικά την αυτοεκτίμηση και την ψυχολογία των κοριτσιών, περισσότερο από ότι την επηρεάζει στα αγόρια. Έτσι εμφανίζουν συχνότερα συναισθηματικές διαταραχές, άγχος και χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Ακόμα, τα κορίτσια με ΔΕΠΥ Υπερκινητικού Τύπου στιγματίζονται περισσότερο από ότι τα υπερκινητικά αγόρια. Τα αγόρια είναι απλά ¨ζωηρά¨.
Στην ενήλικη ζωή, οι προσδοκίες που έχει μια γυναίκα από τον εαυτό της είναι να ευχαριστεί τους άλλους, παραμερίζοντας τις δικές της ανάγκες και βάζοντας μη ρεαλιστικούς στόχους στη προσπάθεια της να ισορροπήσει οικογένεια και δουλειά. Όταν γυναίκες με ΔΕΠΥ παντρεύονται και κάνουν παιδιά, αισθάνονται μεγάλη ντροπή που δεν τα καταφέρνουν να τα βγάλουν πέρα με τις απαιτήσεις του ρόλου τους, σε οργάνωση, μνήμη και τάξη. Από το να θυμούνται τα ραντεβού στα σχολεία των παιδιών, στο να οργανώσουν το φαγητό της ημέρας, η καθημερινότητα για μια γυναίκα και μητέρα με ΔΕΠΥ είναι βουνό.
Αν υποψιάζεστε ότι η κόρη σας έχει ΔΕΠΥ μην περιμένετε να σας το πουν από το σχολείο. Οι εκπαιδευτικοί συνήθως εντοπίζουν τα εμφανή συμπτώματα της ΔΕΠΥ, όπως η υπερκινητικότητα, η παρορμητικότητα, η έλλειψη οργάνωσης και η δυσκολία στη μνήμη. Αλλά η ΔΕΠΥ στα κορίτσια συχνά εμφανίζεται ως πολυλογία, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος, τελειομανία, επικίνδυνες συμπεριφορές και έλλειψη ορίων και διακριτικότητας στις σχέσεις.
Αν είστε ενήλικη πια και αναγνωρίζετε στον εαυτό σας τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠΥ, ζητήστε βοήθεια από έναν έμπειρο ειδικό ψυχικής υγείας στα θέματα της διαταραχής. Θα είναι πολύ ανακουφιστικό να δοθεί μια εξήγηση για όλα αυτά τα χρόνια ταλαιπωρίας. Και η φαρμακοθεραπεία στις γυναίκες είναι διαφορετική από ότι στους άνδρες. Ενώ και τα δύο φύλα ανταποκρίνονται στα διεγερτικά φάρμακα της ΔΕΠΥ, οι γυναίκες συχνά χρειάζονται παράλληλα και φαρμακευτική αντιμετώπιση του άγχους τους.
Πηγή
